ΑΤΤΑΠΟΥΛΓΙΤΗΣ

Ο Ατταπουλγίτης είναι ένα σπάνιο μαγνησιούχο αργιλοπυριτικό ορυκτό με πολύ μεγάλη αποροφητική ικανότητα, που ανακαλύφθηκε από ινδιάνους πριν κάποιες εκατονταετίες, στην περιοχή Attapulgus-Georgia των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής (εξ’ ού και το όνομα ατταπουλγίτης)

Το πολύ μεγάλο μικροσκοπικό πορώδες και υδροαπορροφητικότητα (ικανότητα δέσμευσης νερού) του ατταπουλγίτη, μπορεί κανείς να εκμεταλλευθεί στον αγροτικό τομέα τόσο στις καλιέργειες (εδαφοβελτιωτική δράση), όσο και στην κτηνοτροφία (αντιδιαρροϊκή και δεσμευτική δράση επί των τοξινών που παράγονται από μύκητες κατά την διάρκεια κακών συνθηκών αποθήκευσης των δημητριακών). Η εσωτερική πορώδης επιφάνεια του ατταπουλγίτη που αντιστοιχεί σε 200-220m2/g (εάν ανοίγαμε την εσωτερική επιφάνεια όλων των πόρων από ένα μόνο γραμμάριο ατταπουλγίτη, η επιφάνεια εδάφους που θα καλύπταμε θα ηταν 200-220 τετραγωνικά μέτρα!!), τον καθιστά το μεγαλύτερο μοριακό “σφουγγαρι  ”.

Τέλος αυτό το μεγάλο ενυδατωμένο πορώδες παίζει το ρόλο της δεξαμενής θρεπτικών συστατικών όπως αμμωνιακών, καλίου, φωσφόρου και ιχνοστοιχείων, τα οποία αποδίδονται βραδέως στο ριζικό σύστημα των φυτών μέσω μηχανησμού βραδείας αποδέσμευσης και πάντα μέσω της ζήτησης από την ρίζα. Η ισχυρή συγκράτηση του νερού στους πόρους του ατταπουλγίτη μέσω τριχοειδούς φαινομένου, καθώς και τα εν αιωρήσει θρεπτικά συστατικά προφυλάσσοντας κατ΄ αυτόν τον τρόπο από την έκπλυση κατά την διάρκεια των βροχοπτώσεων (προφυλάσσοντας έτσι και τον υδροφόρο ορίζοντα). ΄Ετσι εξασφαλίζει μία πολύ καλή δράση και για τα λιπάσματα αφού το ορυκτό αφ΄ ενός ενισχύει την δράση τους, αφ΄ εταίρου αυτή η δράση τους διαρκεί πιο πολύ και ενδεχόμενα για τον αγρότη να μειώνεται έτσι και το κόστος για λιπάνσεις αφού κανεις μπορεί να μειώσει και τις ποσότητες χρήσης τους.